Osoba mająca już doświadczenie w hodowli potrafi rozpoznać z
dużym prawdopodobieństwem młode nimfy. Jednak osoba bez
doświadczenia ma z tym kłopoty bowiem nimfy nie mają żadnych
charakterystycznych cech właściwych dla młodych ptaków (niektóre
papugi mają np. inny kolor tęczówki). Poniżej przedstawimy
jednak kilka cech po których można rozpoznać młodą nimfę. Przede wszystkim młode nimfy
(do pierwszego pierzenia) mają takie upierzenie jak samiczka.
Samo to jednak niewiele nam daje bo nie wiemy jak odróżnić
samiczkę od młodej nimfy. W miarę łatwo jest rozpoznać bardzo
młodą nimfę - w wieku do 2, 3 miesięcy bowiem do takiego wieku
papużka ma jeszcze różowy dziób. Później dziób zaczyna ciemnieć,
aż stanie się szary - dotyczy to odmiany dzikiej i takich
mutacji, które mają ciemne dzioby, trzeba bowiem pamiętać, że są
mutacje, które mają dzioby różowe przez całe życie. Najczęściej
tak młode ptaki mają też nierozwinięte piórka na głowie w tyle
za czubkiem. Trochę starsze nimfy sprawią
już więcej kłopotu. Generalnie młode mają najczęściej pióra
bardziej nie uporządkowane (ale to można pomylić z chorym
ptakiem). Mają one żółte i szare paski i kropki na brzuszku i
przede wszystkim piersi.. Mają także większe plamy
na lotkach pierwszorzędowych. U młodych paskowanie na piersi
jest bardziej wydatne i rozleglejsze. Czubek u młodych jest
często rzadszy i większą część czasu jest podniesiony, u
dorosłych nimf jest najczęściej złożony. Właśnie czubek jest
takim najlepszym wyznacznikiem młodej nimfy. Ale żeby zauważyć
czy papuga trzyma czubek wyprostowany czy złożony trzeba jakiś
czas obserwować ptaki. Należy jednak pamiętać, że nie jest to
100% sposób! Pewnym wyznacznikiem
mogą być też nogi. Młody ptak ma bardziej gładkie nogi.
|